Pagnanasa at Selos

Mga ilang araw na rin ang nagdaan sa training ko sa call center na to. Halos araw araw din akong niyaya ni Richard na lumabas para kumain. Hindi lang lunch pati na rin dinner pagkatapos ng shift namin. Ilang araw ko na rin na napapansin na nde mapakali si Robert kapag hindi pa ako umuuwi pag-out ko sa opisina. Tinanong ko siya minsan kung bakit ang tanding sagot niya lang sakin " Concerned lang ako sayo pre bagong salta kalang dito sa manila ayokong may mangyari sayo" Natuwa ako sa sagot niya at niyakap ko siya ng mahigpit. "Salamat pare, ikaw lang talaga ang masasandalan ko. Iba talaga pag kababata hahaha. Salamat talaga at naging kaibigan kita" Sagot ko sa kanya. Parang ipit na ngiti ang ibinalik niya sa akin sabay talikod at tumungo na sa kwarto niya. Hindi ko alam kung may nasabi ba ako para magkaganoon siya.
"Hey Jerard, lunch again later?" bungad sakin ni Richard sa huling araw ng training namin.
"Uh sure.. ok"
"Since it's our final day in training I'm gonna invite you later for a simple dinner at my place. Just a reward for being the top agent on your batch" sabi niya sakin.
"Alright" sabi ko.
Pagkatapos ng aming training nagkayayaan ang mga kasama ko sa batch. Sabi ko kay Richard sumama na muna siya dahil huling araw na ito ng traning namin. Pumayag naman siya at sumama. Nagpunta kami sa isang bar na hindi kalayuan sa opisina. Bago ako pumasok ay tumunog ang cellphone ko at si Robert ang tumatawag.
"Oh pre napatawag ka? Nga pala lalabas kami ngayon ng mga ka-batch ko baka gabihin ako konti ok lang ba?" sabi ko sa kanya.
"Ha? eh pano tong hinanda ko na pagkain sorpresahin sana kita kasi alam kong nakapasa ka" sabi niya.
"Wow naman na-touch ako. Sige pagkatapos ko dito uwi nako agad"
"Sige hintayin kita" sabay baba ng telepono.
Hindi ko alam kung nagalit ba si Robert sakin pero hindi ko rin alam kung anong dahilan.
"Puta, alas-diyes na" bulong ko sa sarili ko pagtingin ko sa relos ko.
Nagpapaalam na ako sa mga kasamahan ko para umuwi dahil nagsabi ako kay Robert na uwi ako para sa hinanda niya. Ngunit marami-rami na rin akong nainom at pagtayo ko ay medyo nahilo ako at muntik na matumba. Buti nalang at nahawakan ako sa balikat ni Richard.
"Hatid na kita, mukhang lasing ka na. Baka kung ano pa mangyari sayo" sabi nya sakin habang inaakay nya ako palabas. Sinamahan kami ng ilang mga ka-batch ko sa paradahan kung nasan yung sasakyan ni Richard.
"Sorry talaga, napasobra ako ng inom" ang sambit ko habang isinasakay ako sa sasakyan nya.
"Ok lang yun. pero mahina ka pala sa inuman hahaha" patawang sagot sakin ni Richard.
Umalis na kami at habang binbagtas namin ang edsa, napapansin ko na panay ang sulyap sakin ni Richard.
Animo'y pinagmamasdan nya ang buong katawan ko na ngayo'y parang lantang gulay sa upuan sa sobrang kalasingan.
"Ok kalang ba?" ang tanong niya sakin
"Medyo pero pakiramdam ko nasobrahan talaga ako, favor naman tabi mo sa isang lugar pra kasing nasusuka ako" sabi ko sa kanya
Itinabi nya ang sasakyan sa isang gasolinahan na malapit sa amin at sinamahan niya ako sa restroom. Ang hirap pala ng masobrahan sa alak. Hindi ko naiwasang malagyan ang polo na suot ko ng alak na lumabas sa bibig ko.
Inakay na ako ni Richard pabalik ng kotse nya. Pagkaupo ko sabi nya "Amoy suka yang polo mo tanggalin muna natin" sabay dahang dahang tinanggal ang pagkakabutones ng suot ko. Tinangka ko siyang pigilan ngunit hindi ko talaga kaya at kahit papano nahiya na ako sa kanya dahil sa pagtulong niya sakin at ayoko rin naman mangamoy alak ang kotse nya.
Umalis na kami sa gasolinahan para ihatid na ako sa bahay. Hirap na akong imulat ang mga mata ko sa kalasingan.
Kahit na nakapikit ako ay nararamdaman ko parin ang mga nangyayari sa paligid ko. Alam ko ang bawat pagliko na ginagawa ni Richard at ang mabagal na pagpapatakbo ng sasakyan. Ramdam ko ang lamig ng sasakyan dahil sa wala na akong saplot sa pang-itaas ko. Hiyang -hiya ako dahil nakikita ako ng trainer ko na walang pang-itaas at kitang kita nya ang katawan ko sa bawat ilaw ng poste na aming dinaraanan.
Bigla nyang itinabi ang sasakyan at tinitigan ako at ang aking katawan. Ako nama'y parang biglang nagulat at nagtanong "May problema ba?"
"Wala naman, gusto ko lang matitigan ang hubog ng katawan mo" sabi nya sakin
"Teka, bakit?" may halong kaba ang aking pagtatanong.
"Napakaganda kasing tignan ng katawan mo, tamang-tama lang ang hubog nito" sabay hawak sa balikat ko at dahang dahang hinaplos ang tagiliran ko.
"Richard, pre anong ginagawa mo?"
Parang may kung anong sumapi sa kanya at sinimulan nyang haplusin ang katawan ko.
Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit para pigilan ang ginagawa nya.
"Anong ginagawa mo?!" tanong ko sa kanya habang pinipigilan ko ang kamay niya.
"Sorry Jerard" sabay bawi ng kamay nya.
Pinaandar nya ulit ang kotse at inihatid na ako sa bahay namin. Inakay nya ulit ako palabas ng kotse. Nabigla ako dahil naghihintay pala  si Robert sa may garahe ng bahay namin. Naaaninag ko sa mkukha nya na may konting galit ang kanyang mga tingin. Inalalayan ako ni Richard at ni Robert paakyat sa kwarto ko. Kahit papano ay naririnig ko ang bulungan nila at tinatanong ni Robert kung anong nangyari sakin.
"Nasobrahan lang sa inom si Je hinatid ko lang baka kung ano pa mangyari" ang sabi ni Richard kay Robert.
"Bakit walang polo na to?" parang asiwa na tanong ni Robert
"Nagsuka siya kanina kaya tinanggal ko na" pabalang na sagot ng isa.
"Sige na ako na bahala dito salamat sa paghatid" parang walang emosyon na pagkakasabi ni Robert.
Naramdamang kong hintaid ni Robert si Richard sa labas at ang pag alis ng kotse niya. Halos lamunin na ako ng pagkakalasing ko at sabik na ang katawan kong matulog. Umakyat ulit si robert na may dalang labakara at maligamgam na tubig. Habang pinupunasan nya ako ay niyakap ko siya at humingi ng tawad. Siya namang bulong sakin.
"Ok lang, Importante ka kasi sakin... ganon ako magmahal
Hindi ko na masyadong naintindihan ang gusto nya ipahiwatig dahilsa kalasingan ko.... Ilang saglit pa ay naktulog na ako....

Powered by ScribeFire.